Veel consumenten kiezen kipfilet vanwege de malse textuur en het lage vetgehalte. Toch schuilt er een commercieel geheim achter de kipfilet die in de Nederlandse supermarkten en groothandels verkrijgbaar is: waterinjectie. Bij deze techniek wordt extra water aan het vlees toegevoegd, wat niet alleen het gewicht van de filet verhoogt maar ook de producenten in staat stelt om hogere winsten te maken. Een grotere kipfilet betekent immers een hogere prijs per kilo, zonder dat de consument dit direct doorheeft. Aan de andere kant, kan dit water ook bijdragen aan een sappigere textuur. Toch zijn er ook nadelen voor de consument.
Wat merkt de consument van waterinjectie in bijvoorbeeld kipfilet?
Voor de consument kan het water in de kipfilet al snel merkbaar worden zodra deze in de pan ligt. Water verdampt, en dat kan leiden tot extra stoom en soms zelfs spetters wanneer het water mengt met hete olie. Daarnaast kan de filet behoorlijk krimpen tijdens het bakken, waardoor het eindproduct minder is dan verwacht. Dit is niet alleen vervelend, maar betekent ook dat de consument eigenlijk minder kip krijgt voor het geld dat is betaald.
Wat kost het de consument eigenlijk?
Laten we een eenvoudige rekensom maken om te laten zien hoeveel extra de consument betaalt voor water in kipfilet. Stel dat er 20% extra gewicht aan water is toegevoegd aan een kipfilet die €11 per kilo kost. Een gemiddelde consument eet ongeveer 11 kilo kipfilet per jaar. Dit betekent dat 20% van dat gewicht puur water is, oftewel 2,2 kilo per jaar. Voor die 2,2 kilo water betaalt de consument dus €24,20 per jaar (€11 x 2,2). Dit bedrag gaat uitsluitend op aan water en niet aan kipfilet, wat op de lange termijn een behoorlijke kostenpost kan zijn.
Hoe zit het met de etikettering op de verpakking?
Gelukkig is er regelgeving omtrent de etikettering van waterinjectie in kipfilet. Wanneer er meer dan 5% water is toegevoegd aan kipfilet, moet dit op de verpakking worden vermeld. In de ingrediëntenlijst wordt dan simpelweg het woord “water” toegevoegd. Wanneer er echter minder dan 5% water aan het product is toegevoegd, mag deze vermelding worden weggelaten. Daarnaast worden er vaak toevoegingen gebruikt om het water beter door het vlees te laten opnemen, zoals E450 en E451. Ook deze toevoegingen moeten vermeld worden als er meer dan 5% water aan het product is toegevoegd.
Conclusie
Waterinjectie in kipfilet kan zorgen voor een mals en sappig product, maar het heeft ook nadelen voor de consument. Naast het feit dat de consument mogelijk meer betaalt voor minder vlees, kunnen er ook toevoegingen als E450 en E451 in het product zitten om het water beter te laten opnemen. Door goed op de etiketten te letten, kan de consument een bewuste keuze maken.
